ارزیابی اثر قارچ اندوفیت Serendipita indica بر ویژگی های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گل نرگس (Narcissus tazetta L.) در بسترهای مختلف کشت
عنوان مقاله: ارزیابی اثر قارچ اندوفیت Serendipita indica بر ویژگی های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گل نرگس (Narcissus tazetta L.) در بسترهای مختلف کشت
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-53_015
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-53_015
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد طهماسبی کریم آبادی - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
محمدرضا صالحی سلمی - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
بابک پاکدامن سردرود - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
خلاصه مقاله:
محمد طهماسبی کریم آبادی - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
محمدرضا صالحی سلمی - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
بابک پاکدامن سردرود - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
نرگس شیراز، گونه زینتی مناسبی برای کاشت در هوای آزاد است. بخشهای جنوبی از جمله استان خوزستان، یکی از مهمترین مناطق تولیدی این گل در زمستان است. با این وجود خاک مورد استفاده نیاز به اصلاح بافت دارد. بهمنظور بررسی اثرات بستر کشت بههمراه تلقیح قارچ اندوفیت ریشه S. indica بر عملکرد نرگس، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در هفت تکرار انجام شد. در این پژوهش از چهار بستر کشت (خاک زارعی ۱۰۰ %؛ خاک زارعی ۷۵ %+ ماسه ۲۵ %؛ خاک زارعی ۵۰ %+ ماسه ۵۰ %؛ خاک زارعی ۲۵ %+ ماسه ۷۵ %) بهعنوان فاکتور اول، تلقیح و عدم تلقیح قارچ S. indica بهعنوان فاکتور دوم استفاده شد. براساس یافتههای پژوهش، قارچ S. indica سبب افزایش ویژگیهای قطر بزرگترین گلچه (۱۰۴ %)، تعداد گلچه (۱۲۱ %)، طول ساقه گلدهنده (۱۱۴ %)، عمرگلجای (۱۳۷ %)، کلروفیل کل (۱۱۸ %)، کارتنوئید (۱۱۳ %) و کاهش قطر ساقه گلدهنده (۸۴ %)، فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز (۷۶ %) نسبت به شاهد (عدم تلقیح) شد. همچنین مشخص شد که بستر کشت خاک زارعی ۷۵ %+ ماسه ۲۵ % بیشترین تاثیر مثبت را بر شاخصهای قطر بزرگترین گلچه، تعداد گلچه، قطر و طول ساقه گلدهنده، عمرگلجای، کلروفیل کل و کارتنوئید داشت. برهمکنش دو فاکتور نشان داد که بسترهای کشت خاک زارعی ۷۵ %+ ماسه ۲۵%؛ خاک زارعی ۵۰ %+ ماسه۵۰ % تلقیح شده با S. indica مناسبترین تیمار جهت پرورش نرگس بودند. باتوجه به اثر ماسه در تیمارهای مختلف که سبب تغییر بافت خاک زراعی شد، میتوان بیان داشت با آنکه نرگس در خاک زراعی خوزستان رشد نسبتا خوبی داشت، اما برای تولید گلبریده با کیفیت، نیاز به افزودن ماسه جهت تخلخل بیشتر است. از سوی دیگر بر مبنای نتایج بهدست آمده از این بررسی میتوان گفت که بین ویژگی بافت و تلقیح قارچ بر عمر گلجایی، تلقیح در درجه اول اهمیت قرار داشت. از اینرو با توجه به نتایج، افزودن ۲۵ % ماسه و تلقیح قارچ با خاک زراعی، برای تولید گل بریده نرگس توصیه میشود. ضمن آنکه پیشنهاد میشود در پژوهشهای آینده به تاثیر این بستر و تلقیح قارچ بر میزان نگهداری آب و کاهش اثرات شوری توجه گردد.
کلمات کلیدی: Bulb, Cut-Flower, Microorganism, Symbiont, Piriformospora, Tropical, اندوفیت, سوخ, گرمسیری, گل بریده, همزیست, میکروارگانیسم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1685475/