محمود محسنی - Agricultural Research Education and Extension Organization
ذبیح اله پژند - انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.
ساره قیاسی - دانش آموخته دانشگاه گیلان، دانشکده علوم کشاورزی صومعه سرا، رشت، ایران.
میرحامد سید حسنی - انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.
محمد پوردهقانی - انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.
رضا قربانی واقعی - انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.
هوشنگ یگانه - انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.
سجاد قاسمیان - انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.

تیامین یا ویتامین B۱ به عنوان یک کوآنزیم مهم در متابولیسم چربی، کربوهیدرات و پروتئین نقش حیاتی در مراحل جنینی تخم و توسعه لارو ایفا می کند. به منظور بررسی اثر تیامین بر شاخص های انکوباسیون فیل ماهی (Huso huso) تخم های حاصل از تکثیر مولدین نر و ماده پرورشی پس از لقاح و در زمان جذب آب به ترتیب با چهار تیمار و سه تکرار شامل غلظت های شاهد (صفر میلی گرم تیامین در لیتر آب)، T۵۰۰ (۵۰۰ میلی گرم تیامین در لیتر آب)، T۱۰۰۰ (۱۰۰۰ میلی گرم تیامین در لیتر آب) و T۱۵۰۰ (۱۵۰۰ میلی گرم تیامین در لیتر آب) به مدت ۳۰ دقیقه تحت درمان با تیامین محلول در آب به روش غوطه وری قرار گرفتند. سپس پنج مرتبه با آب تازه شستشو داده و تا زمان تفریخ در انکوباتورهای مخصوص نگهداری شدند. شاخص های انکوباسیون و رشد لارو از ۲۴ ساعت پس از لقاح تخم تا ۴۴ روز پس از شروع تغذیه فعال لارو بررسی شدند. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین بازماندگی تخم از ۲۴ ساعت پس از لقاح تا زمان تفریخ به ترتیب در تیمار T۵۰۰و تیمار شاهد مشاهده شد (P<۰.۰۵). طول و وزن لارو در شروع تغذیه فعال تفاوت معنی داری بین تیمارها نداشت (P>۰.۰۵). اما تیامین در سطوح T۱۰۰۰ و T۱۵۰۰ توانست منجر به افزایش معنی دار طول، وزن و وزن کسب شده در انتهای دوره شود (P<۰.۰۵). غوطه وری تخم در تیامین محلول توانست منجر به افزایش نرخ رشد ویژه و درصد افزایش وزن بدن در دو تیمار T۱۰۰۰و T۱۵۰۰ در روز ۳۶ پس از شروع تغذیه فعال شود (P<۰.۰۵). ضریب تبدیل غذایی، کارایی پروتئین و کارایی چربی در تیمارهای  T۵۰۰ و شاهد کاهش معنی داری نسبت به دو غلظت بالاتر داشت (P<۰.۰۵). کمترین درصد بازماندگی از لارو زمان شروع تغذیه فعال تا ۴۴ روز بعد در تیمار شاهد مشاهده شد (P<۰.۰۵). نتایج این تحقیق بیان می کند که غوطه وری تخم در محلول تیامین می تواند منجر به افزایش رشد و بازماندگی لارو شود، به همین منظور پیشنهاد می شود که تخم فیل ماهی پس از لقاح در محلول تیامین حداقل به میزان ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر قرار داده شود.

Vitamin B۱, hatching rate, larval survival, incubation, Huso huso, ویتامین B۱, درصد تخم گشایی, بازماندگی لارو, غوطه وری تخم, انکوباسیون, فیل ماهی