محبوبه رضاخواه ورنوسفادرانی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی،دانشگاه شهید بهشتی
محمدرضا هاشمی گلپایگانی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی،دانشگاه شهید بهشتی
محمدحسن مرادی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی،دانشگاه شهید بهشتی
سیروس مومن زاده - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی،دانشگاه شهید بهشتی

تعیین عمق بیهوشی از مسایل مهم در جراحی است. تیم بیهوشی علاقمند هستند سطح بیهوشی بیمار علیرغم مداخلات جراحی مناسبباقی بماند تا به علت دوز کم دارو، بیمار هوشیاری در حین بیهوشی را تجربه نکند و به علت دوز زیاد دارو، دوره بازیابی بیمار طولانی نشود. بدین منظور، پیشنهاد می شود از دستگاه BIS استفاده شود ولی به علت محدودیت امکانات تنها در تعداد کمی از اتاقهای جراحی بیهوشی بر اساس پارامترهای قلبی تعیین شود، مناسب است. ما در این مقاله با طبقه بندی پارامترهای قلبی- عروقی، در سطوح مختلف بیهوشی و مقایسه نتایج با شاخص BIS به بررسی نحوه تغییر سطح بیهوشی و ارتباط آن با فشارخون و ضربان قلب می پردازیم. بررسیها روی دادگان ثبت واقعی بیماران در حین جراحی در بیمارستانمیلاد و برای 14 بیمار انجام شده است. نتایج بررسی نشان می دهد به کارگیری توام تغییرات فشار خون و ضربان قلب می تواند در تعیینعمق بیهوشی موثر باشد.

عمق بیهوشی، خوشه یابی، پارامترهای قلبی، شاخص BIS