سجاد فتاحی - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محمود حافظیه - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
منصور شریفیان - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

در مطالعه حاضر اثرات دوره­ های گرسنگی و غذادهی مجدد بر عملکرد رشد و تغذیه، ترکیب بیوشیمیایی لاشه و پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی سی­ باس آسیایی (Lates calcarifer) مورد بررسی قرار گرفت. بعد از دو هفته سازگاری به شرایط آزمایشی، ۶۰۰۰ قطعه ماهی  با میانگین وزنی ۶ ± ۲۵۰ گرم در دو تیمار و یک گروه شاهد و به طور تصادفی بین ۹ قفس پرورشی توزیع شدند. تیمار شاهد ۲ بار در طول روز مورد تغذیه قرار می­گرفت. تیمار اول ۳ روز گرسنگی و ۱۲ روز تغذیه و تیمار دوم ۶ روز گرسنگی و ۲۴ روز تغذیه را تجربه کردند. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که میزان افزایش وزن در پایان آزمایش در تیمار شاهد و تیمار ۲ به صورت معنی داری پایین تر از تیمار ۱ بود (۰/۰۵>P) در صورتی ­که دوره های گرسنگی کوتاه مدت و غذادهی مجدد به نظر نمی رسد اختلاف قابل توجهی در میزان نرخ رشد ویژه اعمال کند (۰/۰۵P) در حالی ­که بیش ترین و کم ترین میزان آن ها نیز در گروه شاهد مشاهده گردید (۰/۰۵>P). دوره ­های گرسنگی و غذادهی مجدد تاثیر معنی ­داری  (۰/۰۵P). تفاوت معنی داری در پارامترهای بیوشیمیایی خون بین تیمارهای مختلف وجود نداشت (۰/۰۵

سی باس آسیایی (Lates calcarifer), رشد جبرانی, شاخص رشد, شاخص تغذیه, ترکیب لاشه, پارامترهای بیوشیمیایی خون