مطالعه تلفات ناشی از آلودگی آبشش ماهیان خاویاری سیبری (Acipenser baerii) به انگل دیکلی بوتریوم آرماتوم (Diclybothrium armatum) در مزارع پرورشی ماهیان خاویاری استان های قم و مازندران
عنوان مقاله: مطالعه تلفات ناشی از آلودگی آبشش ماهیان خاویاری سیبری (Acipenser baerii) به انگل دیکلی بوتریوم آرماتوم (Diclybothrium armatum) در مزارع پرورشی ماهیان خاویاری استان های قم و مازندران
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-13-4_026
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-13-4_026
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
هومن رحمتی هولاسو - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امین مرندی - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسینعلی ابراهیم زاده موسوی - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امیرپارسا عزیزی - دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
هومن رحمتی هولاسو - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امین مرندی - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسینعلی ابراهیم زاده موسوی - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امیرپارسا عزیزی - دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ماهیان خاویاری یا تاس ماهیان از ارزشمندترین گونه های آبزیان در سراسر جهان به شمار رفته و از دیدگاه تجاری و اقتصادی از اهمیت به سزایی برخوردارند. انگل ترماتود منوژن دیکلیبوتریوم آرماتوم یکی از انگل هایی به شمار می رود که نسبت به میزبان خود اختصاصیت داشته و متعاقب تهاجم به میزبان، سبب بروز علائمی نظیر اختلال در سیستم تنفسی، آسیب های متعدد آبششی، کاهش تحرک، شنای سطحی، بلعیدن حباب های هوا در نزدیکی سطح آب و تلفات مداوم در ماهیان خاویاری سیبری می گردد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی عوامل تلفات در ماهیان خاویاری سیبری مزارع پرورشی ماهیان خاویاری استان های قم و مازندران بود. در این مطالعه، ۲۰ عدد ماهی خاویاری سیبری با اندازه ۸۰ الی ۹۰ سانتی متری در طی ماه های اردیبهشت و شهریور سال ۱۳۹۹ از مزارع پرورشی ماهیان خاویاری به کلینیک آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع شده و از لحاظ ویژگی ها و خصوصیات ظاهری، مورد بررسی و پایش قرار گرفتند. در بررسی های ماکروسکوپیک اولیه، شماری از انگل ها در بافت آبشش ماهیان خاویاری سیبری با چشم غیرمسلح قابل مشاهده بوده ولی نشانه ای از حضور عوامل بیماری زای انگلی در بافت آبشش ماهیان ازون برون و فیل ماهی وجود نداشت. سپس، به منظور بررسی بهتر آلودگی های انگلی، از بافت آبشش ماهیان، گسترش مرطوب تهیه و در زیر میکروسکوپ نوری به دقت بررسی شدند که بر اساس کلیدهای تشخیصی موجود، حضور انگل های منوژن دیکلیبوتریوم آرماتوم در آبشش ماهیان خاویاری سیبری مورد تایید قرار گرفت. به منظور درمان ماهیان مبتلا، اقدام به تجویز حمام نمک (به منظور افزایش شوری آب) به میزان ۲۰ گرم بر لیتر و به مدت ۷ روز (روزانه ۱ ساعت) شد.
کلمات کلیدی: ماهی خاویاری سیبری, انگل دیکلی بوتریوم آرماتوم, ترماتود منوژن, حمام نمک, آبشش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1686322/