حسین شریف زادگان - Bu Ali Sina University
منصور غلامی - Bu Ali Sina University
محمد رضا نائینی - Qom Agricultural Research Center

به منظور بررسی ویژگی های دو پایه ی پسته بادامی زرند و قزوینی تحت تیمار سولفات روی و تنش کلرید سدیم آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه ی شهرداری قم در سال های ۹۷-۱۳۹۶ انجام شد. تعداد ۱۵۱۲ عدد بذر دو پایه از پژوهشکده پسته کشور تهیه شد. سیستم ریشه ی دانهال ها با محلول  نیم غلظت هوگلند تغذیه شدند، دانهال ها در معرض چهار سطح شوری کلرید سدیم  صفر (شاهد)، پنج، ده و ۱۵ دسی زیمنس بر متر و سه سطح روی از منبع سولفات روی آبدار (ZnSO۴.۷H۲O) شامل صفر(شاهد)، یک و پنج میکرومولار قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمار شوری ۱۵ دسی زیمنس بر متر سبب کاهش ارتفاع دانهال، وزن تر برگ، کسر مولی کلسیم و گروه های سولفوهیدریل ریشه گردید. با افزایش سطح تنش کلرید سدیم، نسبت پتاسیم به سدیم کاهش، ولی نشت یونی روی و فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. تیمار ۵ میکرومولار روی سبب افزایش وزن تر برگ، ارتفاع دانهال، کسر مولی کلسیم در برگ، غلظت گروه های سولفوهیدریل در ریشه و کاهش نشت یونی روی گردید. نتایج نشان داد ریشه پایه ی قزوینی در مقایسه با بادامی زرند گروه های سولفوهیدریل و نسبت پتاسیم به سدیم بیشتر و نشت یونی روی کمتری دارد، بنابراین پایه ی قزوینی در مقایسه با پایه ی بادامی زرند در برابر تنش کلرید سدیم متحمل تر است.

Seedlings, ion leakage, sulfhydryl groups, دانهال, نشت یونی, گروه های سولفوهیدریل