میثم لطیفی - محقق مستقل (دکتری ژنتیک و اصلاح نژاد دام)، دانشکده کشاورزی، گروه علوم دامی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران
یوسف نادری - گروه علوم دامی، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران.

هدف از این مطالعه بررسی اثر خطای تعیین ژنوتیپ نشانگر و نوع طرح آمیزشی و انتخابی (ارزش اصلاحی و فنوتیپی) در صحت ارزیابی ژنومی تحت سطوح مختلف وراثت پذیری (۰۵/۰، ۱/۰ و ۳/۰) و تراکم نشانگرها (۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰) به وسیله­ی شبیه­سازی در صفت آستانه ای بود. ژنومی شامل دو کروموزوم هر یک به طول ۱۰۰ سانتی مورگان، و بر روی هر کروموزوم ۱۲۵ QTL شبیه سازی شد. به منظور شبیه­سازی صفت آستانه­ای، ۲۰ درصد از فنوتیپ برتر در هر نسل دو و مابقی یک در نظر گرفته شدند. ارزش اصلاحی ژنومی با استفاده از اثرات نشانگری برآورد شده توسط روش آماری بیز B پیش­بینی شد. صحت ارزیابی­های ژنومی نشان داد که طرح آمیزشی و انتخابی ارزش اصلاحی در مقایسه با طرح آمیزشی و انتخابی فنوتیپی صحت بیشتری دارد. صحت ارزیابی­های ژنومی با افزایش خطای تعیین ژنوتیپ در هر دو طرح آمیزشی و انتخابی ارزش اصلاحی و فنوتیپی کاهش یافت. نتایج نشان داد با افزایش درصد خطای تعیین ژنوتیپ، افزایش تراکم نشانگر منجر به افزایش صحت پیش­بینی ارزیابی ژنومی می شود.

طرح آمیزشی و انتخابی, وراثتپذیری, روش بیز B