زهره خودراز - دانشآموخته کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی تغییر اقلیم، گروه علوم جغرافیا، دانشگاه هرمزگان
محمد اکبریان - استادیار گروه علوم جغرافیا، دانشگاه هرمزگان
اسداله خورانی - دانشیار گروه علوم جغرافیا، دانشگاه هرمزگان

فرسایش بادی یکی از مهمترین معضلات مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود. در پژوهش حاضر تلاش شد تا تغییرات زمانی توانفرسایش بادی جلگه ساحلی بندرلنگه، غرب استان هرمزگان مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور، از داده های مشاهداتی سرعت باد و بارش روزانهایستگاه سینوپتیک ساحلی بندرلنگه در دوره زمانی ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۷ و خروجی دو سناریوی انتشار حداقل (RCP ۴.۵) و حداکثر (RCP ۸.۵) چهارمدل اقلیمی HadGEM-۲-CC ، CSIRO-MK۳-۶-۰ ، ACCESS۱-۳ و CNRM-CM۵ در دوره زمانی ۱۹۸۸ - ۲۱۰۰ استفاده شد. خروجیهای ۴ مدل اقلیمی ترکیب شده و با روش آماری CF ریزمقیاس نمایی شد. مقایسه میانگین داده های مشاهداتی، GCM و ریزمقیاس شده نشان دادکه روش آماری CF به خوبی می تواند داده های بزرگ مقیاس GCM را ریزمقیاس نمایی کند. در پایان پتانسیل وقوع فرسایش بادی منطقه در ماه هاو سال های مختلف دوره آماری محاسبه شده و به کمک نمودار من- کندال مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق بیان میکند که در دوره زمانی پایه بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۷ «پتانسیل وقوع فرسایش بادی» ماهانه و سالانه روند معنی داری ندارد. بنابر نتایج در دوره زمانی آینده نزدیک «پتانسیل وقوع فرسایش بادی» و «درصد روزهای وزش باد بیش از آستانه توام با خشکی» هر دو روند افزایشی خواهند داشت. در دوره زمانی آینده دور این وضعیت معکوس شده و روندهای ذکر شده کاهشی خواهند شد. این وضعیت برای هر دو سناریو RCP ۴.۵ و RCP ۸.۵ صادق است.بنابر نتایج، تغییرات رخداد فرسایش بادی متاثر از تغییرات وزش باد بوده و روزهای بارش منطقه تغییرات چندانی نداشته و تاثیری بر روند توان فرسایش بادی منطقه ندارند.

بندرلنگه، تغییر اقلیم، فرسایش بادی