رضا ایمان زاده - دانشجوی کارشناسی، رشته حقوق، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

زمینه و هدف: در مورد وضعیت حقوقی اطفال متولد از تلقیح مصنوعی مباحث فراوانی قابل طرح و بررسی است.این در حالیاست که تنها قانونی که در این مورد وضع گردیده، قانون(نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور) است که در پنج ماده تنظیم گردیده و بسیاری پرسش ها در این زمینه را بی پاسخ گذارده است.روش تحقیق: روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد. یافته ها: یکی از مباحث حقوقی مطرح در موردچنین اطفالی، بحث تابعیت آن هاست.نتیجه: در این مورد حکم خاصی از سوی قانونگذارنگردیده و تابعیت این اطفال را به موجب قواعد عمومی تابعیت، باید تعیین نمود. بااعمال قواعد عمومی تابعیت، در مواردی ممکن است تابعیت طفل با زوجین اهداگیرنده متفاوت باشد. این تفاوت، جامعه، طفل و زوجین اهداگیرنده را با مشکلاتی روبه روخواهد کرد .در نهایت پیشنهاد می گردد با توجه به آزادی دولت ها در تعیین اتباع خود، قانونگذار ایران به چنین اطفالی تابعیت ایران را اعطا نماید.

ناباروری، تلقیح مصنوعی، تابعیت، اهدای جنین