حمید کبیری شاه آباد - گروه حقوق، دانشکده حقوق، علوم سیاسی، و تاریخ، دانشگاه یزد، یزد، ایران
محمد عیسائی تفرشی - گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران

از سال ۱۳۹۵ ماده ۲۴ قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور و قبل از آن ماده ۱۰۷ قانون برنامه پنجم توسعه منشا شناسایی نهاد گروه اقتصادی با منافع مشترک در نظام حقوقی کشور ایران محسوب می شود. نهاد یادشده که بر اساس ماده مورد اشاره از جمله مشارکت های فاقد شخصیت حقوقی محسوب می شود دارای قواعدی برای تشکیل، اداره، انحلال، و تصفیه است. در این نوشتار، پس از بررسی تاریخچه قانون گذاری این نهاد در کشور و مقایسه آن با سایر مفاهیم مشابه، با روش توصیفی  تحلیلی، مقررات ماده یادشده صرفا از جهت اداره و ساختار مدیریت آن و بر اساس مبانی فقهی و قواعد حقوقی تحلیل شده و ابعاد مختلف آن  از جمله مجمع اعضا و قواعد آن، مدیریت گروه و موضوعات مربوطه، سود و زیان حاصل از فعالیت و نحوه تقسیم آن  تبیین و سعی شده نواقص و ابهامات ماده یادشده با تحلیل های منطقی بر اساس مقررات عقد شرکت موضوع قانون مدنی و قواعد عمومی جبران شود. همچنین، در هر قسمت و حسب مورد به مقررات آیین نامه جامعه اروپا در خصوص گروه اقتصادی با منافع مشترک اروپایی و قانون تجارت فرانسه نیز اشاره شده و مقایسه صورت گرفته است.

سود و زیان, گروه اقتصادی با منافع مشترک, مجمع اعضا, مدیریت گروه