طاهره احمدزاده پشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد

تاب آوری ازجمله مفاهیم موردتوجه و بررسی روانشناسی مثبتگرا میباشد که به عنوان یک قدرت ذهنی یا احساسی که به انسان توان رویارویی با تجربه های ناخوشایند و ناگوار را میدهد مطرح شده است. تاب آوری این توانایی را به انسان میبخشد که سریع به وضعیت قبل از بحران برگردد. لازم به ذکر است که تمامی افراد تاب آور نیستند و تاب آوری میتواند تحت تاثیر عوامل گوناگون کاهش یا افزایش یابد. انسانهای تاب آور، افرادی میباشند که به واسطه ی دارا بودن این مهارت، زندگی بهتری را تجربه مینمایند، راه حل مسائل زندگی را پیدا میکنند و به سلامت از مشکلات عبور مینمایند. تاب آوری به معنای نداشتن اضطراب در زندگی نیست، بلکه به معنی مدیریت صحیح مشکلات و دور نگهداشتن خود و خانواده و نزدیکان از پیامدهای عوامل اضطراب زا و مشکلات در زندگی میباشد. لذا در این پژوهش با توجه به اهمیتی که تاب آوری در زندگی انسانها دارد، به بررسی تاب آوری و عوامل و مولفه های موثر بر آن به عنوان یک ویژگی مهم در جامعه پرداخته میشود.

تاب آوری، روانشناسی مثبتگرا، جامعه، سلامت روانی، خانواده.