سحر میرزائی سربیژن - کارشناسی ارشد طراحی شهری، مدرس گروه شهرسازی، دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، دانشگاه عرفان کرمان، ایران

در طول دهه های گذشته شهرسازی مدرن با اتکای بیش از حد به نیازهای حرکت سواره، از فضاهای پیاده غافل شده است. عدم توجه به حفظ و ساماندهی فضای پیاده موجبات افول ارزش های اجتماعی، فرهنگی، بصری و کاهش کیفیت محیط شهری را در این بافت ها فراهم نموده است.از سوی دیگر شهرنشینی و توسعه شهرها و افزایش جمعیت و افزایش فعالیت های صنعتی با مصرف بی رویه سوخت های فسیلی موجب آلودگی شدید زیست محیطی شده است که عواقب آن در کوتاه مدت بیماری های مختلف و در بلند مدت برخی نوسانات اقلیمی و تاثیرات زیست محیطی بوده است. امروزه صرفه جویی انرژی در صنعت ساختمان و در مقیاس بزرگتر، شهر بیش از پیش اهمیت یافته است. بنابراین توجه به اقلیم در طراحی از مهم ترین مسائلی است که می تواند حالت بهینه مصرف انرژی را ایجاد کند و همچون گذشته شهرها همساز با اقلیم طراحی و توسعه یابند. اقلیم گرم و خشک به دلیل شرایط سختی که برای آسایش انسان وجود دارد، می توانند کیفیت زندگی جمعی انسان را تحت تاثیر قرار دهند و حتی حضورپذیری فضاهای شهری را خصوصا در فصول گرم وساعاتی از شبانه روز کاهش دهد. پیاده راه ها یکی از مهم ترین فضاهای شهری به شمار می آیند که با طراحی اقلیمی می توانندکیفیت و شرایط مناسب را برای حضور اقشار مختلف فراهم کنند.افرادی همچون کوانیکزبرگر و همکاران در کتاب"محیط های پاسخده" به طراحی ساختمان و مسکن در مناطق گرمسیری پرداخته و دیگرانی همچون بنتلی، رازجویان و.. هریک به بیان زوایایی از طراحی اقلیمی پرداخته اند. در این تحقیق با استفاده از اسناد و مدارک کتابخانه ای اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و به صورت استنباطی - تحلیلی به تجریه و تحلیل پرداخته شده است. یافته های پژوهش شامل تاثیر مولفه های اقلیمی بر آسایش انسان و در نهایت تاثیر آنان در طراحی پیاده راه می باشد. راهکارهای طراحی پیاده راه در اقلیم گرم و خشک در بخش های استفاده از سایه، کنترل تابش برای بهبود شرایط آسایش، باد و کاربرد مصالح آورده شده است.

پیاده راه ، اقلیم گرم و خشک ، مولفه های اقلیمی ، آسایش حرارتی.