رضا دورکی دراشکفت - کارشناسی ارشد معماری وانرژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

رطوبت، نحوه ی انتقال حرارت در پوشش های ساختمان را تغییر می دهد. عوامل متعددی از جمله خواص مختلف مانند میزان رطوبت مواد مختلف، جاذب ها بر مقدار رطوبت تاثیر می گذارند که منجر به توزیع غیر یکنواخت بخار آب در بخش های مختلف ساختمان می شود (به عنوان مثال ستون، تیر، دیوارهای خارجی). معمولا، هرچه بخار آب در یک ماده بیشتر باشد، هدایت حرارتی در آن مواد بالاتر است که منجر به انتقال حرارت بیشتر می شود. علاوه بر این، چگالش در جایی که رطوب وجود دارد بیشتر رخ می دهد. پل حرارتی دیوار به کف (WFTB)بزرگ ترین ناحیه را در میان انواع پل های حرارتی که توسط سازه های قاب شکل می گیرند، اشغال می کند. در این مطالعه، هدف ما تعیین کمیت تاثیرگذار بر اتلاف گرما از طریق WFTB در زمانی است که انتقال رطوبت در نظر گرفته شده است. میانگین مقاومت گرمایی ظاهری برای دسترسی به عملکرد عایق WFTB در کاربردهای عملی تعریف شده است. نتایج شبیه سازی عددی گذرا نشان داد که هنگامی که انتقال رطوبت در نظر گرفته می شود، عملکرد عایق بندی پوشش های ساختمان به طور قابل توجهی کاهش می یابد، در حالی که اثر معکوس WFTB بر عایق حرارتی کم تر مشخص می شود. نتایج نشان داد که معیارهای عایق بندی برای WFTB باید در هنگام در نظر گرفتن انتقال رطوبت تجدید نظر شود.

کلمات کلیدی: انتقال گرما و رطوبت ، پل های حرارتی دیوار به کف ، عملکرد عایق