آیدا نوربخش - کارشناسی ارشد مواد، پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران
ایمان مباشرپور - استادیار پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران (نویسنده مسئول)
معصومه جواهری - استادیار پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران
حسین رسول نژاد - عضوهیات علمی پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران

امروزه موضوع آلودگی آب طی فعالیت های صنعتی به چالشی مهم تبدیل شده است. زیرا حضور غلظت کمی از این آلودگیهای سمی و غیرقابل تجزیه در محیط زیست، خطری جدی برای گیاهان، حیوانات، محیط زیست و در نهایت سلامت انسان محسوب میشود. لذا بازیافت آب های آلوده از جنبه زیست محیطی موضوعی حائز اهمیت است. روش های متعددی جهت حذف آلاینده ها از آب وجود دارد. این روش‎ها، فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و اکسیداسیون پیشرفته نام دارند که جدیدترین و کارآمدترین آن ها روش اکسیداسیون پیشرفته است. در بین روش های اکسیداسیون پیشرفته، روش تخریب فتوکاتالیستی موثرترین روش در حذف رنگ دانه ها از پساب های رنگی به شمار می رود. مواد فتوکاتالیستی موادی هستند که در اثر تابش نور بتوانند منجر به بروز یک واکنش شیمیایی شوند، درحالی که خود ماده دست خوش هیچ تغییری نشود. فتوکاتالیست ها به طور مستقیم در واکنش های اکسایش و کاهش دخالت ندارند و فقط شرایط موردنیاز برای انجام واکنش ها را فراهم می کنند و به این صورت باعث تخریب برخی از آلاینده ها در آب و فاضلاب و تبدیل آن ها به مواد بی خطر نظیر آب و دی اکسیدکربن می شوند. در این مقاله فرآیندهای فتوکاتالیستی و عوامل موثر بر این فرآیند در زمینه حذف آلاینده ها معرفی و بررسی شده است.

فتوکاتالیست، آلودگی آب، پساب رنگی، محیط زیست