معصومه گودرزی - دانشگاه بیرجند، دانشکده علوم، گروه زمین شناسی
سیدسعید محمدی - دانشگاه بیرجند، دانشکده علوم، گروه زمین شناسی
محمدحسین زرین کوب - دانشگاه بیرجند، دانشکده علوم، گروه زمین شناسی

منطقه مورد مطالعه در شرق سربیشه و در بخض شمالی زمیندرز سیستان واقع شده است. در این منطقه واحدهای گدازه ای شامل آندزیت، آندزیت بازالتی، پیروکسن آندزیت و تراکی آندزیت و سنگ های آذرآواری نظیر توف، اگلومرا و برش رخنمون دارند. پلاژیوکلاز، امفیبول و یروکسن اغلب به صورت فنوکریست کانی های اصلی این سنگ ها را تشکیل می دهند. الیوین از سازندگان آندزیت بازالتی بوده و اغلب ایدنگزیتی شده است. آمفیبول ها کاملاً اپاسیتی شده اند. کانی های فرعی شامل کوارتز و کانی های کدر می باشند. منطقه بندی و بافت غربالی در فنوکریست های پلاژیوکلاز و گردشدگی کانی ها از ویژگیهای سنگ های گدازه ای بوده که حاکی از شرایط عدم تعادل حین انجماد ماگما می باشد. فرآیند دگرسانی باعث بنتونیتی شدن توف های این منطقه شده است. بر اساس مطالعات کانی شناسی به روش XRD، کانی های اصلی تشکیل دهنده این بنتونیت ها شامل مونتموریونیت، آلبیت و کوارتز می باشد.

سربیشه، دگرسانی، زمیندرز سیستان، بنتونیت