محدثه موسوی - دانشکدهی فیزیک، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
محمدعلی محمدی - دانشکدهی فیزیک، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
فاطمه بهارلونژاد - دانشکدهی فیزیک، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
فریبرز حیدری - دانشکدهی فیزیک، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
محمدصادق ذاکرحمیدی - دانشکدهی فیزیک، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

نانولوله های کربنی به دلیل سطح آب گریز خود تمایل به تجمع دارند. از این رو برای پراکندگی بهتر در محلول ها، با گروه های مختلف عامل دار می شوند که موجب خاصیت آب دوستی سطح آن ها می شود. عامل دار کردن نانولوله های کربنی به دو روش اسیدی یا مرطوب، پلاسمایی یا خشک صورت می پذیرد. در این پژوهش عامل دار کردن سطح نانولوله های کربن چند جداره به روش خشک توسط پلاسمای اکسیژن حاصل از تخلیه هایAC و DC با ترکیب تری فلوئورو استیک اسید و پتاسیم هیدروکسید انجام شد. خواص سطح نمونه عامل دار شده حاصل در یک زمان بهینه، با مقایسه تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفتند. بر طبق آنالیزهای حاصل، نمونه عامل دار شده با پلاسمای AC در مقایسه با پلاسمای DC دارای نتایج مطلوبی بود.

پلاسمایAC ، پلاسمای DC، نانو لوله های کربن چند جداره