محمد سعادتی - دانشجوی ارشد ادبیات عربی گرایش زبان و ادبیات عربی دانشگاه محقق اردبیلی
مهرداد آقایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی،دانشکده علوم انسانی ،دانشگاه محقق اردبیلی
شهریار گیتی - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی،دانشکده علوم انسانی ،دانشگاه محقق اردبیلی
حسین محسنی - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی،دانشکده علوم انسانی ،دانشگاه محقق اردبیلی

علم بلاغت ؛ از جمله دانش های کاربردی هست که هدف از آن زینت بخشیدن به سخن و یا مصونیت آن از اشتباهات غیر دستوری است . همواره جنبه های مختلف قرآن کریم از جمله ؛ معانی ، بیان، بدیع و ویژگی های فصاحت و بلاغت آن مورد توجه پژوهشگران و متخصصان علوم دینی و حوزوی قرار گرفته است . از پژوهش های مورد توجه در این زمینه بحث مربوط به اسالیب تاکید به کار رفته در قرآن است . پژوهش حاضر با بهره گیری از روش کتابخانه ی و با تکیه بر شیوه ی توصیفی - تحلیلی سعی دارد تا اسالیب تاکید را از نوع روش های بلاغی در منتخبی از آیات قرآن کریم براساس رویکرد نحوی - بلاغی مورد بررسی قرار داده و بر کارکردهای هر کدام از اسالیب تاکید در هر یک از آیات بپردازد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در آیات مورد بررسی شده، خداوند ابزارهای مختلف تاکید را با هدف و غرض خاص/ی مانند؛ هشدار و تهدید،انکار،تذلل ، اجابت و مبالغه ... در بیان مطلب ذکر نموده است .

قرآن کریم ، روش بلاغی ، نحو، اسالیب تاکید