اثربخشی زیستی سودومونادهای فلورسنت محیط ریشه گندم در برابر پوسیدگی معمولی ریشه و طوقه گندم ناشی ازBipolaris sorokiniana (Sacc.) Shoemaker
عنوان مقاله: اثربخشی زیستی سودومونادهای فلورسنت محیط ریشه گندم در برابر پوسیدگی معمولی ریشه و طوقه گندم ناشی ازBipolaris sorokiniana (Sacc.) Shoemaker
شناسه ملی مقاله: JR_JBIOCO-10-1_005
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JBIOCO-10-1_005
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
ژیلا دلخواه - دانشجوی دکتری، گروه گیاه پزشکی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران
کیوان بهبودی - دانشیار، گروه گیاه پزشکی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران
رضا معالی امیری - استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران
خلاصه مقاله:
ژیلا دلخواه - دانشجوی دکتری، گروه گیاه پزشکی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران
کیوان بهبودی - دانشیار، گروه گیاه پزشکی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران
رضا معالی امیری - استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران
سودومونادهای فلورسنت با تولید سیدرفور و متابولیت های بازدارنده، بیمارگرهای گیاهی را مهار کرده و با تولید هورمونهای گیاهی، برخی آنزیمها و انحلال عناصر معدنی رشد گیاه را افزایش میدهند. در این مطالعه، ۱۰ جدایه سودوموناد فلورسنت از محیط ریشه گندم ارقام زاگرس و چمران (دزفول) و ارقام کوهدشت و زاگرس (پارسآباد) در اوایل اردیبشهت ماه سال ۱۳۹۶ و اوایل خرداد ماه۱۳۹۷ با کشت و خالصسازی بر روی محیط کشت کینگ ب و نیز براساس تولید رنگدانه فلورسانس سبز و زرد در زیر نور UV با طول موج ۳۶۵ نانومتر جداسازی و از نظر برخی ویژگیهای متابولیکی مانند انحلال فسفات معدنی، تولید IAA، سیدروفور، ACCدآمیناز، سیانید هیدروژن و پروتئاز و نیز مهار بیماری پوسیدگی معمولی ریشه و طوقه گندم ناشی از Bipolaris sorokiniana و افزایش ارتفاع و زیست توده قسمتهای هوایی و ریشه گندم در قالب طرح کامل تصادفی (RCD) با سه تکرار برای هر تیمار ارزیابی شدند. جدایه ۱۰۵UTP با ۶۲/۵ و۷۰ درصد بهترتیب در آزمونهای کشت متقابل و تولید متابولیتهای فرار بیشترین میزان بازدارندگی از رشد بیمارگر را نشان داد. در گلخانه، شدت بیماری ۸۵/۳ درصد برآورد شد و جدایه های ۱۰۴UTP و ۱۰۵UTP بهترتیب با ۶۴/۵ و ۶۲/۳ درصد، بیشترین میزان کاهش بیماری را نشان دادند. همچنین، جدایه های ۱۰۵UTP و ۱۰۴UTP به ترتیب موثرترین جدایه ها در افزایش فاکتورهای رشد ریشه و قسمت های هوایی گندم بودند. این جدایه ها به واسطه دارا بودن خاصیت متابولیکی مطلوب، از نظر مهار بیماری و افزایش رشد گیاه برای استفاده در کشاورزی کارآمد هستند.
کلمات کلیدی: ACCدآمیناز, IAA, انحلال فسفات, سیدروفور, گندم, مهار زیستی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1693714/