پیام محبی - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی صنایع، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات، تهران
اکبر عالم تبریز - استاد گروه مدیریت، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدجواد ارشادی - دانشیار پژوهشگاه علوم وفناوری ایران (ایرانداک)، تهران، ایران
امیر عزیزی - استادیار، عضو هیئت علمی گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران

هدف تحقیق حاضر ارائه یک مدل برنامه­ریزی ریاضی برای زنجیره تامین تاب آور با در نظر گرفتن معیار پاسخگویی و اثرات غیر قطعی کووید ۱۹می باشد. برای این منظور پس از انجام مطالعات کتابخانه­ای یک مدل زنجیره تامین سه هدفه با لحاظ کردن اهداف پایداری و تاب­آوری طراحی شد. تابع هدف اول به­طور ترکیبی شامل تاب­آوری و هزینه است و دو هدف بعدی شامل اهداف زیست­محیطی و مسئولیت اجتماعی می­باشد. سپس مدل با استفاده از الگوریتم فراابتکاری NSGA-III مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان می دهد که اعمال تاب­آوری و پایداری منجر به استفاده بهتر از مواد، خرید مواد کمتر، بازیافت بیشتر و همچنین امحای کمتر مواد می شود که این به نفع زنجیره تامین  می­باشد. از سوی دیگر با توجه به عدم قطعیت در مدل نتایج نشان می­دهد که عدم قطعیت بر هر سه تابع هدف اثر داشته و منجر به بدتر شدن آن می­شود. در خصوص تحقق پاسخگویی این نتیجه حاصل می­شود که تحقق پاسخگویی نیازمند هزینه بیشتر، تشدید مسائل زیست محیطی و البته بهبود مسئولیت اجتماعی می­باشد. یعنی هر چه مسئولیت اجتماعی بیشتر شود پاسخگویی بیشتر می­شود اما افزایش پاسخگویی مستلزم افزایش هزینه و بدتر شدن مسائل زیست­محیطی نیز می­باشد. در نهایت استراتژی­های اثرگذار بر بهبود زنجیره تامین در دوران کووید بررسی شد که استراتژی­های افزایش ظرفیت به­عنوان بهترین استراتژی­ها تعیین شدند.

زنجیره تامین تاب آور پایدار, معیار پاسخگویی, اثرات غیر قطعی کووید۱۹