هانیه سادات کرباسی - گروه مهندسی آب، فاضلاب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
علی مریدی - گروه مهندسی آب، فاضلاب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
سید سعید موسوی ندوشنی - گروه مهندسی آب، فاضلاب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

یکی از مشکلات متخصصان و طراحان، سری های زمانی ناقص در مطالعات هیدرولوژی است که باعث ایجاد خطا در نتایج شده و اجرای پروژه ها را دچار مشکل می کند. این مسئله در مناطقی که تعداد ایستگاه های باران سنجی محدود است، حادتر است. در حال حاضر استفاده از روش های آماری به منظور رفع خلاهای آماری داده ها متداول است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی عملکرد روش بازسازی مقادیر گم شده بارندگی روزانه با استفاده از بسته waterData در نرم افزار R و روش شکننده زمانی مقادیر بازسازی شده سالانه به مقادیر روزانه در بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۰ با استفاده از ۴۳ ایستگاه دارای آمار کامل در بین ۸۷ ایستگاه سینوپتیک منتخب واقع در ایران انجام شد. براساس مقادیر میانگین شاخص های ارزیابی برای دو روش شکننده زمانی و بازسازی با استفاده از بسته waterData در نرم افزار R، برای شاخص CC به ترتیب ۱ و ۹۵/۰، برای شاخص MBE به ترتیب صفر و ۰۱/۰-، برای شاخص RMSE به ترتیب ۳/۰ و ۱/۱، برای شاخص NSE به ترتیب ۹۹/۰ و ۸۹/۰ و برای شاخص CSI و POD به ترتیب ۹۴/۰ و ۶۳/۰ است که عملکرد بهتر روش شکننده زمانی را نشان داده است. مقادیر میانگین شاخص Bias و FAR برای دو روش به ترتیب برابر ۰۱/۰- و صفر بوده و نشان دهنده عملکرد مشابه دو روش است.

بارش روزانه, بسته waterData, داده مفقوده, شکننده زمانی, نرم افزار R, نمودار جرم مضاعف