مسعود سلحشور - ۱- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی-گرایش توسعه منابع انسانی، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک، نوشهر، ایران
داود کیاکجوری - ۲- دانشیار، مدیریت دولتی، مدیریت، مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد چالوس، چالوس-ایران
جعفر کیالاشکی - ۳- مربی گروه مدیریت دولتی، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک واحد نوشهر، ایران

توجه به نیروی انسانی که در سالهای اخیر به عنوان مهمترین منابع بقا و رشد سازمان شناخته میشود، اهمیت روزافزونی یافته است. به همین ترتیب، رفتارهای کارکنان و هر دو جنبه رفتارهای سازمانی مثبت و رفتارهای سازمانی منفی یا جنبه تاریک رفتار سازمانی مورد توجه قرار گرفته است. تعهد سازمانی مبین نیرویی است که فرد را ملزم می کند در سازمان بماند و با تعلق خاطر در جهت تحقق اهداف سازمان کار کند. تعهد سازمانی میتواند پاسخ هیجانی به ارزیابی مثبت از محیط کار در نظر گرفته شود. این پاسخ احساسی ممکن است به صورت دلبستگی باشد، به ویژه هنگامی که افراد، به شدت ارزشها و اهداف سازمان را باور دارند و یا این که تمایل قوی به حفظ عضویت خود در سازمان را دارند. امروزه سازمان هایی موفق هستند ومی توانند در دنیای پر رقابت ادامه حیات دهند که توانایی مقابله و انطباق با تغییرات ایجاد شده را داشته باشند و دائما افکار و اندیشه های جدید رادر سازمان کاربردی سازند. سازمان ها با نوآوری بیشتر، در پاسخ به محیط های متغیر و ایجاد و توسعه قابلیت های جدیدی که به آن ها اجازه دهد به عملکرد بهتری برسند، موفق تر خواهند بود.

استقلال شغلی، رفتار، رفتار نوآورانه کاری