علی اکبر زینتی زاده - دکترای مهندسی محیط زیست، استادیار گروه شیمی کاربردی، دانشگاه رازی کرم
کامران بادفر - کارشناس ارشد مهندسی آب، شرکت مهندسی پی سپار زاگرس
پرویز محمدی - دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست، مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی غرب
سیدمراد خاموشی - کارشناس GIS، شرکت مهندسین مشاور زیست پردازش باختر، کرمانشاه

قرن حاضر بی شک قرن بحران آب خواهد بود و این حقیقت از طرف مجامع بین المللی دستاندرکار خصوصاً سازمان ملل به صراحت اذعان شده است. آبهای زیرزمینی به عنوان بخش قابل ملاحظه ای از مصرف آب شرب در معرض آلودگیهای ناشی از فعالیتهای کشاورزی، صنعتی و شهرنشینی می باشد. منابع تأمین آب روستاها علاوه براین ممکن است تحت تأثیر منابع آلابنده دیگری همچون چاه های جاذب، فضولات حیوانی، سیستمهای جمع آوری فاضلاب و کاربرد سموم و کودهای شیمیایی قرار بگیرند. آب زیرزمینی به عنوان یک منبع مهم تآمین کننده آب شرب در روستاهای شهرستان کرمانشاه می باشد. لذا لازم است این آب با کیفیت مناسب و با توجه به استانداردهای موجود در اختیار مصرف کننده قرار گیرند. در این راستا، در این پژوهش به مقایسه و بررسی کیفیت فیزیکی و شیمیایی منابع تأمین آب روستاهای شهرستان کرمانشاه با استانداردهای آب وزارت نیرو با استفاده از نرم افزار GIS پرداخته شد. طبق نمودارهای خروجی از نرم افزار AqQA، تیپ آب در 67درصد موارد بی کربنات کلسیم، 23درصد موارد بی کربنات منیزیم، 6درصد موارد بی کربنات سدیم، 2درصد موارد سولفات منیزیم و 2درصد موارد کلرور کلسیم می باشد. در ادامه با مقایسه مقادیر بدست آمده با استانداردهای آب آشامیدنی حد مطلوبیت منابع آب ارائه شده است

آبهای زیرزمینی، آلاینده ها، کرمانشاه، GIS،AqQa