فرهود یگانه پور - دانشگاه تبریز
سعید زهتاب سلماسی - دانشگاه تبریز
مصطفی ولیزاده - دانشگاه تبریز

این آزمایش در سال ۱۳۸۹ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به منظور بررسی تاثیر برخی گیاهان علوفه­ای و دارویی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت رقم سینگل کراس ۵۰۴  به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور­ها شامل نوع گیاه علوفه­ای و دارویی در چهار سطح (شبدر قرمز، ماشک گل خوشه­ای، ریحان و شوید) و زمان کاشت این گیاهان در دو سطح (کاشت همزمان با ذرت و کاشت ۱۵ روز بعد از کاشت ذرت) بودند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تیمار ذرت همراه با وجین دارای بیشترین عملکرد (۰۱/۵۷۱۶ کیلوگرم در هکتار) و اجزای عملکرد بود. همچنین بررسی­ها نشان داد که در بین گیاهان علوفه­ای و دارویی، کشت همزمان ذرت با شبدر دارای بیشترین میانگین عملکرد و اجزای عملکرد بود. فاکتور زمان نیز اثر معنی­داری روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت داشت، به طوری­که کشت همزمان گیاهان علوفه­ای و دارویی با ذرت نسبت به زمان تاخیر ۱۵ روزه، به دلیل کنترل بهتر علف­های هرز در مراحل اولیه رشدی گیاه تاثیر معنی­داری روی عملکرد داشت. استفاده از ریحان  و شوید به عنوان گیاه همراه هر چند در مقایسه با گیاهان علوفه­ای مرسوم (شبدر و ماشک­ گل­خوشه­ای) تاثیر کمتری داشت، ولی توانست به ترتیب ۴۰ و ۳۶ درصد عملکرد ذرت را در مقایسه با تیمار عدم وجین علف­های هرز افزایش دهد. به­نظر می­رسد که با انجام پژوهش­های بیشتر در این زمینه بتوان در مورد امکان استفاده از برخی گیاهان دارویی به عنوان گیاه همراه با اطمینان بیشتر اظهار نظر کرد.

ذرت, گیاه علوفه ای, گیاه دارویی, علف هرز, عملکرد و اجزای عملکرد