نرگس راونگ - کارشناس آموزش ابتدائی ، آموزگار ابتدایی
زهرا ممشی - کارشناس ارشد تربیت بدنی ، آموزگار ابتدایی
زهرا آقاجانی - کارشناس آموزش ابتدائی ، آموزگار ابتدایی

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر مقطع ابتداییبوده است. روش پژوهش مورد استفاده در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر مقطع ابتدا یی شهرستان چالوس در سال تحص یلی ۱۴۰۲_۱۴۰۱ می باشند. ۳۰ نمونه که به صورت تصادفی در ۲ گروه آزما یش و کنترل گمارده شده اند. ابزار گردآوری در این پژوهش مقیاس خودکارآمدی شرر می باشد. گروه آزما یش به مدت هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت گروهی تحت آموزش شناختی - رفتاری قرار گرفتند، در این مدت گروه کنترل به فعالیت های معمول خود مشغول بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات متغیرهای خودکارآمدی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزما یش افزایش یافته است. بنابرا ین درمان شناختی رفتاری گروهی بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر مقطع ابتدا یی تاثیر دارد.

درمان شناختی رفتاری ؛خودکارآمدی ؛ دانش آموزان مقطع ابتدایی