هادی غلامرضایی - دکتری مشاوره، دانشگاه تهران شمال، ایران
نرگس عزیزی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد فردوس، ایران
مرضیه ذبیحی خلیل آباد - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد فردوس، ایران
رحیم سپهریان - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد فردوس، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش سخترویی بر خودکارآمدی دانش آموزان پایه نهم متوسطه شهر بیرجند صورت گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه مورد نظر در پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه نهم متوسطه شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۱ -۰۲ بود که در نهایت ۳۰ نفر از دانش آموزانی که نمره بالاتر از نمره برش در پرسشنامه خودکارآمدی کسب کردند به روش نمونهگیری هدفمند تعیین، در دو گروه آزمایش (۱۵) نفر و گروه کنترل ۱۵) نفر) به روش نمونه گیری تصادفی جایگزین و در پژوهش حاضر شرکت داده شدند. دانش آموزان گروه آزمایش جلسات آموزش گروهی سخت رویی را هفته ای دو مرتبه، توسط محقق دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس (۱۹۸۲) و پکیج آموزش سخترویی کوباسا و مدی (۱۹۹۸) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش سخترویی بر خودکارآمدی دانش آموزان موثر است. با توجه به نتیجه گزارش شده، پیشنهاد میشود کلاسها و کارگاه های آموزش سخترویی برای دانش آموزان برگزار گردد.

آموزش سخت رویی، خودکارآمدی، دانش آموزان.