فریبا سمایی نعمت آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک، دانشگاه محقق اردبیلی
شکراله اصغری
ناصر علی اصغرزاد
محمدرضا ساریخانی

یکی از روش های اصلاح و تقویت ساختمان خاک های درشت بافت به منظور کاهش اتلاف آب و عناصر غذایی روش بیولوژیک همچون استفاده از قارچ های میکوریز آربوسکولار می باشد. بر این مبنا پژوهشی بر روی برخی خصوصیات هیدرولیکی خاک لوم شنی زیر کشت جو بهاره با استفاده از دو گونه قارچ میکوریز آربوسکولار شامل GI ( گلوموس اینترارادیسز )، GE ( گلوموس اتونیکاتوم ) و شاهد ( Blank ) تحت شرایط گلخانه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. نتایج تجزیه آماری نشان داد که همزیستی میکوریزی به صورت معنی دار در سطح احتمال یک درصد (P < 0.01 ) باعث افزایش رطوبت ظرفیت مزرعه ای (FC )، رطوبت نقطه پژمردگی دائم (PWP )، آب قابل استفاده (AWC )، منافذ میکرو و مزو و کاهش منافذ ماکرو گردید. می توان نتیجه گرفت همزیستی میکوریزی با کاهش سهم منافذ ماکرو و افزایش ظرفیت نگهداری رطوبت در خاک های درشت بافت باعث کاهش هدر رفت آب و عناصر غذایی به خصوص نیترات شده و از آلودگی محیط زیست به خصوص آبهای زیر زمینی به آلاینده ها کاسته گردد.

همزیستی میکوریزی، خصوصیات هیدرولیکی، خاک درشت بافت