سیما جنتیان - دکترای روانشناسی )معاون پژوهشی مجموعه علوم انسانی و عضو شورای پژوهشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه راغب اصفهانی
راضیه مردانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی )دانشگاه غیرانتفاعی راغب اصفهانی، دانشکده علوم انسانی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر موسیقی درمانی غیرفعال و ورزش هوازی بر کاهش بی قراری و افسردگی و افزایش معنای زندگی مردان سالمند شهرستان شهرضا انجام شد که از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون میباشد. جامعه آماری سالمندان خانه مهر شهرستان شهرضا در سال ۱۴۰۱ ، تعداد ۳۰ نفر توسط نمونه گیری در دسترس به عنوان افراد نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش۱۰)۱ نفرجلسات موسیقی درمانی)، آزمایش۱۰)۲ نفر ورزش هوازی) و گواه( ۱۰ نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه های معنای زندگی (استگر، (۲۰۱۰، بی قراری کوهن منسفیلد و افسردگی بک((۱۹۶۱استفاده شد به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.نتایج نشان داد بین دو روش مداخله موسیقی درمانی غیرفعال و ورزش هوازی در مورد متغیر بیقراری و افسردگی تفاوت وجود دارد و روش ورزش هوازی موثرتر بوده است. ولی در متغیر معنای زندگی تفاوت معنادار وجود نداشت.

موسیقی درمانی غیرفعال؛ ورزش هوازی؛ بی قراری؛ افسردگی و معنای زندگی.