تقی بوربوراژدری - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
جعفر تابان - استادیار استادیار مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی قم
رضا کهساری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان

شفاعت اصلی اعتقادی و یکی از مهم ترین بحث های کلامی میان شیعه و اهل سنت است. هرچند اصل شفاعت به روشنی در قرآن بیان شده و شفاعت اولیای الهی در آخرت از سوی مفسران مسلمان (شیعه و اهل سنت) پذیرفته شده است. اما به اعتقاد گروهی شفاعت فعل خدا و حق اوست و درخواست فعل وی از غیر او شرک است؛ آنان از جمله صاحبان تفسیر المنار (محمدعبده و رشیدرضا) دراین باره شبهه هایی مطرح کرده اند. مفسران شیعه ازجمله صاحب تفسیر تسنیم آیت اله جوادی آملی کوشیده اند با آیات و قرائن روایی- کلامی به این شبهه ها پاسخ دهند. شفاعت تغییری در اراده الهی نیست. بلکه به اذن او وقوع امری معقول و برپایه دلایل عقلی است. با توجه به مناقشه انگیز بودن مسئله شفاعت میان مسلمانان توجه به آن ضروری است. هدف این پژوهش بررسی تطبیقی دو دید گاه است. نخست شبهه ها درباره شفاعت مطرح شده سپس با تکیه بر تفسیر تسنیم با دلایل قرآنی» عقلی و روایی پاسخ داده شده است. این پژوهش به شیوه توصیفی - تحلیلی با تکیه بر داده های کتابخانه ای سامان یافته است.

تفسیرالمنار، تفسیر تسنیم، تشیع، تسنن، شفاعت