امید دلیری شمس ابادی - دانشگاه آزاد شهرضا

محصولات برپایه نفت، تمدن درخشان و باشکوهی را برای توسعه جامعه بشری به دنبال داشته است، اما این مواد، آسیب جدی به محیط زیست و سلامت انسان نیز وارد کرده اند. پوشش ­دهی مواد غذایی با پلیمرهای زیست تخریب پذیر و نانومواد، می تواند باعث افزایش حفظ ارزش غذایی و عمر انباری، بهبود کیفیت و افزایش ایمنی ماده غذایی شود و جایگزین طبیعی و مناسبی برای مواد پلاستیکی رایج در صنعت بسته بندی باشد. تضمین حفاظت از کیفیت و طعم محصولات غذایی، افزایش ماندگاری و کاهش ضایعات فیلم های بسته بندی از اولویت پژوهشگران است. پلاستیک ­های سنتزی، کاربرد زیادی به ویژه در صنعت بسته بندی مواد غذایی دارند و در دفع و بازیافت مشکلاتی را به وجود می آورند. این مسئله باعث نگرانی­ های روزافزون درباره آلودگی و تخریب محیط زیست شده­ است. بنابراین با کمک توسعه نانومواد و پلیمرهای زیست تخریب پذیر در صنعت بسته بندی غذایی، می توان این چالش ها را برطرف کرد. افزون بر این، مصرف کنندگان خواستار مواد بسته ­بندی پایداری (بادوامی) هستند که مشکلات زیست­محیطی مرتبط با زباله ­های پلاستیکی را کاهش دهند. در این مقاله، کاربردهای نانومواد و پلیمرهای زیست تخریب پذیر را در بسته ­بندی محصولات غذایی مرور می شود. در این مواد کامپوزیتی، نانوذرات موثر (مانند نانوذرات طلا، مس، مس اکسید و نقره) با پلیمرهای زیست ­تخریب­ پذیر و دوستدار محیط ­زیست (مانند ژلاتین و سلولوز به دست آمده از منابع طبیعی) ترکیب شده اند.

صنعت بسته بندی, پوشش, نانوفناوری, زیست تخریب پذیر, عمر انباری