مرضیه فضیلت جو - مدرس و هنرآموز طراحی و دوخت
نرگس پورمعمار دزفولی - مدرس و هنرآموز طراحی و دوخت

بیان مسئله: هویت و مانایی هر ملتی ریشه در آیین ها و سنت های دیرین مردمان آن تبار دارد. این آیین ها که امروزه به نام میراث ناملموس از آن یاد می شود، سهم بسزایی در تکوین هویت و شخصیت فرهنگی ملت ها ایفا می کند. در این مقاله به بررسی ویژگی ها و نوع پوشش بانوان دزفول در گذشته پرداخته و همچنین به روش تهیه و دوخت تکه های لباس اشاره شده است. لباس محلی بانوان دزفول شامل بلوز، دامن و پاپوش مخصوص بوده است. آنها برای پوشش سر از روسری، عرقچین و دووم استفاده می کردند. به علت فرهنگ خاص و پوشش زنان و داشتن تعصب مذهبی، تصاویر کمی از لباس بانوان دزفولی در دسترس است؛ بنابراین در این پژوهش، ضمن بهره گیری از آن عکس ها، به گفته های مادربزرگ ها، برخی کتب تاریخی و اندک لباس های باقیمانده از دوران پهلوی که جسته وگریخته و فقط برای دیدن به دست نویسندگان رسید، استناد شده است. هدف: معرفی و بررسی پوشش بانوان شهر دزفول در دوره قاجار و پهلوی است. روش پژوهش: این پژوهش با بررسی و معرفی انواع پوشش محلی بانوان شهر دزفول، به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده است. مطالب نیز به روش کتابخانه ای و جستجو در کتاب ها و موزه های مرتبط گردآوری شده اند و درباره ویژگی های لباس، تحقیقات میدانی انجام شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که پوشش بانوان دزفول از گذشته تاکنون دچار تحولات زیادی شده است؛ اما همواره اصالت و پوشیده بودن و نجابت خود را حفظ کرده است و بسیار متاثر از طبیعت زیبا و سرسبز خوزستان و رنگ های طبیعی محیط پیرامون خود بوده است. با تلاش گروهی از عاشقان فرهنگ و تاریخچه این شهر لباس محلی دزفول بازسازی و احیا شده است.

لباس سنتی زنان دزفول، دووم، دلاق، تنبونغ ری، دوره قاجار و پهلوی