علی اقبالی - گروه آموزش روان شناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
محمد عظیمی - گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
فاطمه عطایی - گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران

سابقه و هدف: رضایت زناشویی یکی از مهم ترین عوامل پیشرفت و دستیابی به اهداف زندگی است که تحت تاثیر عوامل بیرونی و درونی قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین باورهای دینی و مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی در معلمان متاهل ناحیه یک شهر تبریز بود. روش کار: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش معلمان متاهل مدارس ناحیه یک شهر تبریز بود که با روش نمونه-گیری تصادفی طبقه ای درمجموع ۳۳۶ نفر (۱۹۲ نفر زن و ۱۴۴ نفر مرد) نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های باورهای دینی گلاک و استارک، مهارت های ارتباطی بارتون و رضایت زناشویی اینریچ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند.یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که بین باورهای دینی و مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی رابطه مثبت معنی دار وجود داشت و باورهای دینی (۳۹۹/۰) و مهارت های ارتباطی (۲۰۷/۰) پیش بینی کننده های مناسبی برای رضایت زناشویی بودند. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نقش مهم باورهای دینی و مهارت های ارتباطی در پیش بینی رضایت زناشویی می توان با تقویت آنها، میزان رضایت زناشویی زوجین را افزایش داد.

باورهای دینی، رضایت زناشویی، مهارت های ارتباطی