سام ابراهیم زاده حسن آبادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند، دماوند، ایران
مهدی یزدان پناه - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه گرمسار، گرمسار، ایران

استفاده از دوچرخه و ترویج فرهنگ دوچرخه سواری یکی از ضروریات جوامع شهری و راهکاری مناسب برای غلبه بر مشکلات ترافیکی به خصوص در کلان شهرها است. فرهنگ سازی استفاده از دوچرخه فرآیندی مشکل و زمان بر بوده و علاوه بر صرف هزینه های گوناگون جهت تشویق افراد به این شیوه سفر، نیازمند شناخت دقیق رفتار و عوامل روان شناختی زیربنایی در تمایل و یا عدم تمایل به این شیوه سفر است. باوجود طرح هایی متعدد برای دوچرخه سواری در تهران و سایر کلان شهرهای ایران و صرف هزینه برای این طرح ها، همچنان عدم استﻘبال از دوچرخه سواری در بین ساکنان این شهرها وجود دارد. درنتیجه، هدف از این تحقیق بررسی عوامل روان شناختی موثر بر تمایل به استفاده از دوچرخه در شهر تهران است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی با تاکید بر پیمایش میدانی و تهیه و تکمیل پرسش نامه و درنهایت استفاده از مدل معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی است. در این مطالعه تاثیر متغیرهای سلامت جسمانی، ویژگی های شخصیتی، خودپنداره ، خوداثربخشی و سایر متغیرهای اقتصادی-اجتماعی از قبیل سن، جنسیت، درآمد، تحصیلات بررسی شد. نتایج تحقیق حاکی از سهم قابل توجه متغیرهای روان شناختی بر قصد استفاده از دوچرخه است. متغیر ویژگی شخصیتی روان رنجوری بیشترین اثر منفی و متغیر روحیه ی مثبت به همراه خودپنداره ی روانی و خوداثربخشی بیشترین اثر مثبت را بر قصد استفاده از دوچرخه نشان دادند.

حداقل مربعات جزئی, خودپنداره, قصد دوچرخه سواری, ویژگی های شخصیتی, مدل معادلات ساختاری