معصومه کاخا - دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
اعظم امیری - دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
عیسی ابراهیم زاده - دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.

بیشتر مساحت ایران را مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل می دهد و در این میان آب عنصری حیاتی است که منابع آن در کشور ما محدود است و امروزه همین امر سبب شده که یکی از بزرگترین معضلات مردم در عصر کنونی کمبود آب و منابع آن باشد. بی تردید فضاهای سبز و محیط های زیست شهری از مهمترین عوامل پایداری و ثبات زندگی شهری محسوب می-شود اما به دلیل محدودیتهای موجود از جمله کمبود آب باید به دنبال روشهایی مناسب جهت ایجاد فضای سبز مطلوب با حداقل آب و حداکثر فضای سبز باشیم و در نهایت راهکارهای ارائه شده باید دارای ویژگی هایی باشد که بدون اینکه به زیبایی و کیفیت فضاهای سبز لطمه ای وارد شود، ضمن نگهداری آسانتر، از گیاهانی با نیاز آبی کمتر در آن استفاده شود. یکی از راهکار های مناسب جهت رسیدن به فضای سبز پایدار استفاده از طراحی منظر با رویکرد زری اسکیپ میباشد. زری اسکیپ یا منظر پردازی خشک نوعی طراحی منظر است که نیاز به نگهداری و آبیاری کمتری دارد. انتخاب گیاه مناسب برای منظر پردازی خشک بستگی به شرایط اقلیمی و آب و هوایی دارد. از جمله گیاهان مناسب جهت کشت در منظر سازی خشک، استفاده از گیاهان دارویی و جایگزینی گونه های دارویی بخصوص گیاهان دارویی مقاوم به شوری به جای گونه های فصلی خاص فضای سبز می باشد. کاربرد گیاهان دارویی بومی در منظر سازی با توجه به سازگاری با شرایط اقلیمی کشور ایران، گامی بلند در کاهش مصرف نهاده های کشاورزی در فضای سبز میباشد.

زری اسکیپ، گیاهان دارویی، خشک منظر پردازی، مناطق خشک و نیمه خشک