اسماعیل نصیری هنده خاله - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف این پژوهش، سنجش و ارزیابی اثرات حکمروایی خوب بر بازآفرینی پایدار بافت­های فرسوده شهری خرم­آباد است. در طی چند دهه اخیر با تشدید مسائل بازآفرینی بافت­های فرسوده، رویکرد حکمروایی خوب شهری به عنوان اثربخش­ترین، و پایدارترین شیوه در بازآفرینی معرفی شده است. با توجه به اینکه شهر خرم­آباد دارای ۲۸ محله با بافت فرسوده است و نزدیک به ۷ درصد از مساحت این شهر را شامل می­شود به عنوان عرصه پژوهش انتخاب شد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز از دو روش کتابخانه­ای و میدانی جمع­آوری شده است. اعتبار پرسشنامه نیز توسط اساتید متخصص در حوزه بافت­های فرسوده شهری مورد تایید قرار گرفت. در بررسی پایایی پرسشنامه­ها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که برابر با ۸۸۶/۰ است. اطلاعات به دست آمده از پیمایش میدانی با استفاده از نرم­افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش شهروندان بافت فرسوده است که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۳۸۴ نفر محاسبه شد. یافته­ها نشان داد که وضعیت شاخص­های حکمروایی خوب شهری در حوزه بافت­های ناکارآمد شهر خرم­آباد در شرایط مطلوبی قرار ندارد. در بین شاخص­های حکمروایی خوب شهری، شاخص حاکمیت قانونی با ضریب تاثیر ۹۸/۲ قدرت بیش­بینی کننده بیشتری نسبت به سایر شاخص­ها دارد. شاخص­های پاسخ­گویی، مشارکت و مسئولیت پذیری به ترتیب با ضرایب بتا، ۶۴۳/۰، ۶۱۲/۰،۶۱۰/۰ در رتبه­های بعدی قرار دارند و شاخص شفافیت با ضریب بتا ۴۲۱/۰ در رده آخر تاثیرگذاری قرار دارد از این­رو در سیاست­گذاری­های بازآفرینی پایدار در بافت­های ناکارآمد شهری خرم­آباد، لزوم توجه به تقویت عملکرد حکمروایی خوب شهری بر شاخص­های بازآفرینی پایدار به طور قطع تاثیرگذار است

حکمروایی خوب شهری, بازآفرینی پایدار, بافت فرسوده, شهر خرم اباد