رضا یوسفی سعیدابادی - استادیارگروه مدیریت آموزشی ،واحد ساری،دانشگاه آزاداسلامی،ساری،ایران
سمانه رادمریخی - دانشجوی کارشناسی ارشد ،مدیریت آموزشی ،واحدساری،دانشگاه روزبهان ،ساری ،ایران

در گذشته از نظام های آموزشی انتظارات متفاوتی مورد توجه بود که بواسطه تحولات علمی و فنی به مرور دچار تغییر شده است و حال به نظام های آموزشی به عنوان یکی از عوامل موثر در تحقق سیاست های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نگاه می شود. در این میان نظام آموزش و پرورش ، در فرایند توسعه ی یک کشور به عنوان مرکزی که به تربیت و آماده ساختن نیروی انسانی کارآمد، شایسته و دارای مهارت به منظور پاسخگویی به نیازهای واقعی جامعه در زمینه های مختلف می پردازد، نقش حیاتی و کلیدی را برعهده دارند. یکی از اهداف عمده آموزش و پرورش اجتماعی کردن انسان و توسعه کامل شخصیت او می باشد که دستیابی به این هدف بدون توجه به جنبه های اخلاقی میسر نخواهد شد، زیرا پیوند آموزش و اخلاق پیوندی استوار و ناگسستنی است . توجه به اخلاق و اصول اخلاقی با توجه به فرهنگ جوامع یکی از عوامل مهم موفقیت جامعه است . نقش رعایت اخلاق در تمام سازمان ها و تاثیر آن بر کارایی و اثر بخشی سازمان ، مورد توافق تمام محققان قرار گرفته است . این در حالی است که در دهه های اخیر جنبه دیگری از وظایف سازمانی نقش پر اهمیتی یافته است و آن مسئولیت اجتماعی و اخلاقی سازمان است . اخلاق ، می تواند نقش پراهمیتی در بهبود روند فعالیت های سازمان ایفا کند.

نظام آموزشی ، مسئولیت اخلاقی ، مسئولیت اجتماعی ،اخلاق حرفه ای