غلامرضا خدادادی - کارشناس ارشد زمین شناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مریم آهنکوب - استادیار گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، ایران

هدف از این پژوهش ارزیابی فعالیت نوزمین­ساختی منطقه بین گسل زراب و گسل اصلی معکوس زاگرس با استفاده از شاخص­های ژئومورفیک می باشد. در این منطقه دو گسل اصلی معکوس زاگرس و گسل زرآب رخنمون دارد. در این راستا از شاخص های ژئومورفیک، انتگرال هیپستومتریک (Hi)، شاخص عدم تقارن حوضه زهکشی (Af)، شاخص گرادیان طولی رودخانه (SL)، شاخص سینوسیته جبهه کوهستان (Smf) و شاخص فعالیت نسبی (Iat) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مقادیر شاخص هایی ژئومورفیک و شواهد ژئومورفیکی حاکی از فعالیت نسبی متفاوت در بخش های از منطقه است. گسل هایی زراب و گسل اصلی معکوس زاگرس رسوبات آبرفتی و مخروط افکنه ‎‎ای همچنین رودخانه هایی بزرگ نعل اشکنان و دشت زرین در ژئومورفولوژی و تکتونیک منطقه و فعالیت نسبی منطقه نقش بسزایی دارند. رودخانه ها و شبکه زهکشی از جمله مهم ترین عوارضی هستند که نسبت به تغییرات زمین ساختی بسیار حساس می باشد. با توجه به نقشه پهنه بندی فعالیت نسبی به دست آمده می توان گفت منطقه مورد مطالعه دارای فعالیت نسبی متوسط تا بسیار کم است.

زمین ساخت, شاخص های ژئومورفیک دشت زرین, گسل زرآب, گسل زاگرس