علی تامرادی - مربی، گروه حسابداری، مرکز رامهرمز، دانشگاه پیام نور، رامهرمز، ایران.
ابراهیم عباسی - استاد، گروه مدیریت، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
زینب رضائی - استادیار، گروه حسابداری،واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
رضا رستمی نیا - استادیار، گروه حسابداری،واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.

در تمام کشورهای دنیا از جمله ایران، موضوع توسعه صادرات در راس اولویت ها و سیاست گذاری های اقتصادی دولت قرار دارد. دولت به­عنوان اصلی ترین حامی اقتصاد هر کشور، می تواند نقش مهمی در حمایت شرکت ها به منظور تسهیل صادرات محصولات ایفا نماید. به­همین دلیل، شرکت ها به ارتباطات سیاسی به­عنوان یک مزیت رقابتی نگاه کرده و تمایل زیادی به برقرای ارتباطات سیاسی با دولت دارند تا از طریق این ارتباطات، بتوانند درآمد صادراتی خود را افزایش دهند. از این رو، پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر درآمد حاصل از صادرات شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، انجام شده است. نمونه مورد مطالعه پژوهش، شامل ۱۵۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران طی سال های ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰ می باشد. برای آزمون فرضیه های تحقیق، از مدل رگرسیون چند متغیره با داده های تابلویی و به روش اثرات ثابت، استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش، نشان می دهد که در بورس اوراق بهادار تهران، "ارتباطات سیاسی اندازه­گیری شده به وسیله مالکیت نهادی دولت" و "ارتباطات سیاسی اندازه­گیری شده به وسیله سهامدار عمده وابسته به دولت"، تاثیر مثبت و معناداری بر درآمد حاصل از صادرات شرکت ها دارند. این بدان معنا است که شرکت های دارای ارتباطات سیاسی، نسبت به سایر شرکت ها، در صادرات محصولات، موفق تر بوده و چنین شرکت هایی، درآمد صادراتی بیشتری دارند.

ارتباطات سیاسی, درآمد حاصل از صادرات, سهامدار عمده وابسته به دولت, مالکیت نهادی دولت