طیبه یگانه
رضا سلطانی شال
موسی کافی
عباسعلی حسین خانزاده

زمینه و هدف: بر اساس پژوهش های انجام شده و با توجه به گستردگی و تنوع عوامل مرتبط با پیشرفت تحصیلی؛ هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی، مدیریت زمان و کیفیت زندگی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان است.   مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. برای انجام این تحقیق تعداد ۲۰۷ دانشجوی دانشگاه گیلان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. از پرسش نامه هوش هیجانی، مدیریت زمان و پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و آزمون T گروه های مستقل انجام شد.   یافته ها: نتایج پژوهش حاضر بیانگر وجود همبستگی مثبت معنادار بین هوش هیجانی، مدیریت زمان و کیفیت زندگی با پیشرفت تحصیلی است (۰۱/۰ p< ). تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که هوش هیجانی، مدیریت زمان و کیفیت زندگی به طور معناداری قادر به پیش بینی پیشرفت تحصیلی هستند.   نتیجه گیری: از طریق آموزش مهارت های هوش هیجانی، مدیریت زمان و ارتقاء سطح کیفیت زندگی دانشجویان، می توان اقدام به بسترسازی مناسب جهت پیشرفت تحصیلی دانشجویان نمود.   واژه های کلیدی: هوش هیجانی، مدیریت زمان، کیفیت زندگی، پیشرفت تحصیلی، دانشجویان

Emotional Intelligence, Time management, Quality of Life, Academic achievement , Students, پیشرفت تحصیلی، هوش هیجانی، مدیریت زمان، کیفیت زندگی، دانشجویان