نگار تیمورپور - University of Tehran
محمدعلی بشارت - University of Tehran
عباس رحیمی نژاد - University of Tehran
بتول حسین رشیدی - Valie-asr Reproductive Health Research Centre (Tehran Imam Khomeini Hospital)
مسعود غلامعلی لواسانی

gte vml ۱]> چکیده زمینه و هدف: نا باروری تجربه ای استرس زا برای زنان است که نیاز به سازگاری هیجانی بالایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه استحکام من و سبک های دلبستگی با سازگاری با ناباروری در زنان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است. تعداد ۳۴۶ زن نابارور مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولیعصر (بیمارستان امام خمینی تهران) در این پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس دلبستگی بزرگسال (AAI)، مقیاس استحکام من (ESS) و مقیاس سازگاری با بیماری (AIS) به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: بین سبک دلبستگی ایمن و سازگاری با ناباروری همبستگی مثبت معنادار (۰۵/۰p<، ۱۲/۰=r) و بین سازگاری با ناباروری و دلبستگی اجتنابی (۰۱/۰p<، ۲۱/۰-=r) و دلبستگی دوسوگرا همبستگی منفی معنادار (۰۱/۰p<، ۳۷/۰-=r)  وجود داشت. همچنین، بین استحکام من و سازگاری با ناباروری همبستگی مثبت (۰۱/۰p<، ۴۱/۰=r) وجود داشت. بین تعداد درمان های دریافت شده با سازگاری با ناباروری نیز همبستگی منفی معنادار (۰۱/۰p<، ۳۵/۰-=r)  وجود داشت. در تحلیل رگرسیون، استحکام من، سبک دلبستگی دوسوگرا و تعداد درمان های دریافت شده پیش بینی کننده ۳۵% از واریانس سازگاری با ناباروری بودند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش می تواند در شناسایی افراد در معرض خطر و طراحی مداخلات روانشناختی مفید باشد. واژه های کلیدی: ناباروری، دلبستگی، استحکام من، سازگاری

Infertility, Attachment, Ego-strength, Adjustment, ناباروری, دلبستگی, استحکام من, سازگاری