مریم باژبان - دانشگاه گیلان رشت
مهدی نوری
جواد مختاری

درچنددهه اخیر سیستمهای دارورسانی تدریجی برپایه نانوالیاف حاصل ازفرایند الکتروریسی به عنوان روشی مناسب جهت انتقال دارو به بدن شناخته شده اند و توجه بسیاری از محققین دربخش بیوپزشکی را به خود جلب کرده اند با توجه به مشکل انتقال داروهای ماکرومولکولی هنگام عبور از موانع مختلف آنزیمی و جذبی سیستمهای داروسازی نانولیفی قادر به عبور از یان موانع و افزایش پایداری داروها می باشند تولید نانوالیاف برپایه کیتوسان که توسط ترکیبات سایکلودکسترین عامل دار شده است (chit-g-â-CD ازطریق فرایند الکتروریسی مخلوط پلیمری حاوی پلی وینیل الکل chit-g-âCDÁ PVA انجام شد سنتز chit-g-â-CD طی دو مرحله درحضور 1-متیل -3-3-دی متیل آمینو پروپیل کربودی ایمید edc انجام گرفت باتوجه به ویسکوزیته پایین محلول chit-g-â-CD و عدم قابلیت ریسندگی آن از پلی وینیل الکل PVA به عنوان جز دوم مخلوط الکتروریسی استفاده شد.

نانوالیاف، کیتوسان، بتاسایکلودکسترین، دارورسانی