منیر مجرد - دانشگاه ارومیه

منطقه­ی مورد بررسی در فاصله­ی ۱ کیلومتری شبه جزیره­ی اسلامی در شرق دریاچه ارومیه و در نزدیکی روستای آق گنبد واقع است. سنگ­ها وابسته به سنوزوئیک تا پلیوکواترنر با ترکیب فنولیت تا لوئیسیتیت با ماهیت شوشونیتی دارای الگوی جدایش یافته­ای از عناصر خاکی نادر هستند، جایگاه زمین ساختی درون­صفحه­ای و مربوط به رخدادهای پس از برخورد داشته و برخی نشانه­های زمین­شیمیایی اشاره به دخالت پوسته در ترکیب ماگمای مولد آن دارند. در این پژوهش درشت بلور­های لوئیسیت، پیروکسن و اولیوین موجود در این سنگ­ها از دیدگاه توزیع اندازه­ی بلور (CSD) بررسی شده است. منحنی­های رسم شده برای بلورها­ی پیروکسن و اولیوین متفاوت با بلورهای لوئیسیت است. منحنی­های پیروکسن و اولیوین بصورت خطی هستند که نشانگر تک­نسل بودن آنهاست، در مقابل منحنی­های رسم شده­ی بلورهای لوئیسیت بصورت شکسته و انحنادار هستند که نشان از دونسل بودن آنها و رخدادهم­آمیزی ماگمایی دارد. میانگین زمان لازم برای تشکیل هسته، درشت شدگی (با در نظر گرفتن سرعت رشد متوسط کانی­های سیلیکاتی cm/s  ۱۱-۱۰ G =) و اقامت در اتاقک ماگمایی برای بلورهای دانه­درشت لوئیسیت و بلورهای پیروکسن حدود ۲۰۰ سال و برای بلورهای الیوین و بلورهای دانه­ریز لوئیسیت کمتر از ۱۰۰ سال بوده است. با محاسبه عرض از مبداء نمودارهای نام برده مشخص شد که دست کم ۱۲ هسته سیلیکاتی در واحد زمان در لانه ماگمایی در حال بسته شدن بوده است.

CSD, leucite, pyroxene, olivine, nucleation rate, residense time., CSD؛ لوئیسیت؛ پیروکسن؛ اولیوین؛ نرخ هسته بندی؛ زمان رشد.