مجید قاسمی سیانی - Kharazmi University
بهزاد مهرابی - Kharazmi University

کانسار سنگ آهن دردوی، بخش مرکزی ناحیه معدنی سنگان، در ۳۰۰ کیلومتری جنوب شرقی مشهد در پهنه ساختاری شرق ایران قرار دارد. کانسار دردوی نمونه ای شاخص از اسکارن های غنی از مگنتیت بوده و در محل همبری توده نفوذی گرانیت سرنوسر و سنگ های کربناته منیزیم بالا تشکیل شده است. پهنه های اسکارن در کانسار آهن دردوی از سه پهنه برون اسکارن، درون اسکارن و کانسنگ آهن تشکیل شده­اند. پهنه برون اسکارن متشکل از زیر پهنه پیروکسن اسکارن، گارنت اسکارن و اپیدوت-فلوگوپیت اسکارن است. بر پایه نتایج تجزیه ریزکاو الکترونی، ترکیب کلینوپیروکسن از نوع دیوپسید-هدنبریت (از Di۴۶–Hd۵۲ تا Di۹۶ Hd۳) و ترکیب گارنت از نوع آندرادیت-گروسولار (از Ad۳۵–Gr۶۳ تا Ad۶۰ Gr۳۹) است. در پهنه­های اسکارنی یک تغییر در ترکیب کانی­ها وجود دارد که از پهنه درون اسکارن به سمت مرحله برون اسکارن مقدار منیزیم افزایش و مقدار آهن کاهش یافته است. در اسکارن دردوی به دلیل تغییر شرایط اکسیدان به احیا در طی توالی همبرزایی، اشباع سولفیدی رخ داده است که باعث تشکیل کانه­زایی سولفیدی کالکوپیریت، پیروتیت و پیریت همزمان و پس از تشکیل مگنتیت و کانی­های سیلیکاته بدون آب شده، که خود شاهد دیگری بر شرایط احیاست. مگنتیت در دردوی براساس مقدار عناصر وانادیوم، کروم، نیکل، تیتانیوم، کلسیم، آلومینیوم و منگنز در آن، در رده کانسارهای اسکارنی قرار می­گیرد. اسکارن دردوی نیز با توجه به وجود پهنه درون­اسکارن، کانی اسکاپولیت و کانی­های منیزیم بالا در آن، در رده اسکارن­های منیزیمی-کلسیمی رده­بندی می­شود.

Sangan mining area, Dardvay ore deposit, Sarnowsar granite, Mineralogy, Mineralc., ناحیه معدنی سنگان؛ کانسار دردوی؛ گرانیت سرنوسر؛ کانی شناسی؛ شیمی کانه ها.