فاطمه جهانمردحسین آبادی - دانشکده نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
محمد امانی تهران
فاطمه زمانی

امروزه الکتروریسی نانو الیاف متخلخل از جهت کاربرد فراوان آنها، اهمیت بسیاری پیدا کرده است. در مهندسی بافت داربستها با ناهمواری سطح بهینه، بستری مناسب برای چسبندگی، رشد و تکثیر سلول میباشد. بر این اساس دراین تحقیق، از نانو الیاف پلی کاپرولاکتان به عنوان داربست استفاده شده است. از اینرو به منظور افزایش رشد و تکثیر سلولها، بر روی سطح نانو الیاف پلی کاپرولاکتان ناهمواریهایی ایجاد گردید. زمانی بر روی الیاف ناهمواریایجاد میشود که الکتروریسی در محیط مرطوب صورت پذیرد. که در این صورت ایجاد این ناهمواری را میتوان با دو پدیده مجرای تنفسی و جدایی فاز القا شده از طریق بخار وحرارت توجیه کرد. این ناهمواریها منجربه افزایش سطحمخصوص شده و به دنبال آن افزایش انرژی سطح را به همراه دارد. این افزایش انرژی سطح منجربه افزایش رشد سلول بر روی سطح داربست میشود. همچنین عوامل تاثیر گذار بر ایجاد ناهمواری بر روی سطح الیاف نیز مورد بررسی قرار گرفت. و مشاهده شد خواص محلول (نوع حلال، غلظت و زمان هم زدن محلول) و شرایط محیط (رطوبتو دما) بر ناهمواری سطح الیاف تاثیر گذار است. اما متغیرهای ریسندگی تاثیر محسوسی بر افزایش ناهمواری ندارد و بیشتر برروی شکل حفره تاثیر گذار میباشد

داربست - الکتروریسی - ناهمواری سطح نانو الیاف - پلی کاپرولاکتان