مهدی نوری - دانشیاردانشگاه گیلان
فاطمه محترم - دانشجوی کارشناسی ارشد نساجی

جذب آب توسط الیاف بدلیل تاثیر برخواص مکانیکی آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است به همین دلیل محققین متفاوتی این موضوع را مورد مطالعه قرار داده اند و ایزوترمهای جذب رطوبت مختلفی را برای بیان رفتار جذب رطوبت الیاف ارایه کرده اند از جمله تئوری های ارایه شده دراین زمینه تئوری جذب چندلایه ای حلالیت Hailwood and Horrobin و پیرس می باشد برطبق تئوری پیرس آب به دو طریق جذب الیاف می شود آبهایی که بصورت مستقیم جذب الیاف می شوند و آبهایی که به صورت غیرمستقیم و درطبقات بعدی جذب الیاف می شوند دربررسی ارایه شده حاکم بودن تئوری پیرس برای الیاف پنبه موردمطلعه و بررسی قرارگرفته است اما اشاره ای به تطابق این تئوری با رفتارجذبی سایر الیاف طبیعی و همچنین الیاف مصنوعی نگردیده است دراین مقاله سعی شده است تا با استفاده از مقادیر جذب رطوبت الیاف طبیعی و مصنوعی دگیر نظیر پشم نایلون و پلی استر و با استفاده ازروشهای محاسباتی تطابق تئوری پیرس با رفتار جذب رطوبت این الیاف مورد بررسی قرار گیرد.

پیرس، تئوری جذب رطوبت،الیاف طبیعی، الیاف مصنوعی