سعید تقی رمضانی - دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، (دانشجوی دکتری)
ضیاء والفی - دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، (دانشیار)

کامپوزیت های زیرکونیا آلومینا به دلیل خواص مکانیکی و حرارتی بسیار خوب، کاربردهای گسترده ای به عنوان سرامیک ساختاری یا پوشش های محافظتی پیدا کرده اند. همچنین فرایندهای پاشش حرارتی یک روشمناسب جهت تولید پوشش های با ساختار نانو هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ایجاد یک لایه یمتراکم YSZ-۴۰%wtAlumina با ساختار نانو اعمال شده با فرایندهای پاشش سوخت اکسیژن سرعت بالا و پاشش پلاسمایی اتمسفری می باشد. مشخصه های ساختاری پوشش ها با استفاده از میکروسکوپ نوری OM والکترونی روبشی گسیل میدانی FE-SEM بررسی شدند. لایه نشانی پوشش ها نشان دادند که به دلیل سرعتبالای شعله ی HVOF و کاهش زمان ماندگاری ذرات در شعله با دمای نسبتا پایین، امکان پوشش دهی ترکیبYSZ-۴۰%wtAlumina با فرایند HVOF نیز وجود ندارد. در فرایند پاشش پلاسمایی اتمسفری جهت دستیابیبه پوشش نانوساختار، مقدار هیدروژن از ۱۰ به ۸ لیتر بر دقیقه کاهش یافت که با کاهش ۲ واحدی نرخ شارشگاز ثانویه هیدروژن، به دلیل کاهش میزان آنتالپی پلاسما، انتقال حرارت از جت پلاسما به ذرات تزریق شدهکمتر و ازاین رو شرایط برای ایجاد پوشش نانوساختار با فرایند پاشش پلاسمایی اتمسفری مهیا شد.

و wtAlumina YSZ-۴۰% یوتکتیک؛ همرسوبی؛ پاشش سوخت اکسیژن سرعت بالا؛ پاشش پلاسمایی اتمسفری