ناهید شبانیان بروجنی - دانشگاه اصفهان
علیرضا داودیان دهکردی - دانشگاه شهرکرد
محمود خلیلی - دانشگاه اصفهان
مهناز خدامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات

بلور زیرکن در سیستم چارگوشی متبلور می شود و ثبت کننده رویدادهای مختلف زمین شناسی در ساختار خارجی و بافت درونی خود است. رشد و تبلور زیرکن تابعی از دمای تبلور، ترکیب و محتوی آب ماگما است. گونه شناسی بلورهای زیرکن گرانیت قلعه دژ غالبا در گستره P۵ رده بندی پوپین (۱۹۹۰) قرار می گیرند که دال بر خاستگاه گوشته­ای بودن آن است. ریخت شناسی غالب دانه های زیرکن برتری منشورهای {۱۰۰} بر {۱۱۰} و هرم های {۱۰۱} بر {۲۱۱} را آشکار می سازد. این ریخت شناسی غالب، بالا بودن میزان قلیائیت، دمای تبلور ۸۵۰ درجه سانتی گراد و ماهیت خشک یک ماگمای قلیایی را برای این گرانیت ها نشان می دهد. عدم وجود برهم رشدی هیدروزیرکن نشانگر ماگمای خشک است. همچنین دماسنجی اشباع از زیرکن نیز میانگین دمای در حدود ۸۳۵ درجه سانتی گراد را نشان می دهد. تمامی نتایج بالا با شواهد ژئوشیمیایی و سنگ­شناختی قابل تایید است و با ماگمای گرانیتی نوع A با خاستگاه گوشته ایی و پوسته ایی همخوانی دارد.

zircon morphology, A-type granite, alkalinity, Azna, ریخت شناسی زیرکن, گرانیت نوع A, قلیائیت, ازنا.