امیر اثنی عشری - دانشگاه پیام نور
محمدولی ولی زاده - دانشگاه تهران
ابوالفضل سلطانی - دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

گرانیتوئیدهای الیگودرز با گسترشی در حدود ۸۰ کیلومتر مربع در بخش میانی نوار سنندج - سیرجان بیرون زدگی دارند. تونالیت، گرانودیوریت و گرانیت اصلی ترین واحد های سنگی بیرون زده در این منطقه است. برونبوم­های ریز دانه­ای با خاستگاه ماگمایی، در گرانودیوریت­ها فراوانی قابل ملاحظه ای دارند. بررسی­های صحرایی، شواهد سنگ­نگاری، شیمی سنگ کل و شیمی کانی­های برونبوم­ها و سنگ میزبان نشان می دهند که این برونبوم­ها براثر فرایند آمیخته شدن ماگمایی حاصل نشده­اند. روند تغییرات عناصر اصلی و کمیاب در نمودارهای هارکر، تشابه در نمودارهای عنکبوتی و مدلسازی ژئوشیمیایی عناصر اصلی و کمیاب نشان می­دهند که برونبوم­ها و سنگ میزبانشان دارای قرابت ژنتیکی بوده و تبلوربخشی عامل اصلی در شکل­گیری برونبوم­های ریز دانه­ای الیگودرز بوده است. این برونبوم­ها در اصل حاشیه های سریعا انجماد یافته مخزن ماگمایی هستند که در مراحل بعدی شکل گیری­های ماگمایی گسیخته شده و به صورت برونبوم­های ریز دانه­ای و به­صورت قطعات جامد (با حداقل تبادلات شیمیایی با ماگمای میزبان) درون ماگمای میزبان پراکنده شده اند. سرد شدن سریع برونبوم­ها تبلور بیوتیت و آمفیبول را تسهیل کرده و باعث تغییر رفتار شیمیایی برونبوم­ها نسبت به سنگ میزبان شده است.

Aligoudarz, chilled margin, enclave, geochemistry, magma mixing, Sanandaj-Sirjan., برونبوم؛ آمیختگی ماگمایی؛ الیگودرز؛ حاشیه انجماد سریع؛ ژئوشیمی؛ سنندج-سیرجان