ناصر اشرفی - دانشگاه پیام نور
احمد جهانگیری - دانشگاه تبریز
نوریکو هسب - دانشگاه کانازاوا

فوئیدسینیت­های بزقوش، کلیبر و رزگاه در شمال غرب ایران و در استان آذربایجان شرقی واقع شده­اند. این بررسی به شیمی کانی­های آمفیبول و کلینوپیروکسن توده­های یاد شده در ارتباط با محیط زمین ساختی، ویژگی ماگمای سازنده و جانشینی­های عنصری می­پردازد. ترکیب شیمیایی آمفیبول­ها از منیزیوهستینگزیت تا فروپارگازیت متغیر است. همچنین این بررسی نشان می­دهد که آمفیبول­های کلیبر نسبت به بزقوش از لحاظ Ca+IVAl غنی بوده و جانشینی CaIVAl=SiNa بین آن­ها مهم بوده است. کلینوپیروکسن­ها از نوع دیوپسید بوده و با توجه به نسبت­های اتمی Wo، En و Fs تغییرات در ترکیب اعضای نهایی غالبا شامل تبادل En و Fs است. همچنین جانشینی M۲CaM۱(Fe۲+,Mg) = M۲NaM۱Fe۳+  تا اندازه­ای بین کلینوپیروکسن­ها مهم بوده است. ترکیب آمفیبول­ها و کلینوپیروکسن­ها بیانگر جدایی آنها از یک ماگمای میاسکیتی وابسته به قوس­های آتشفشانی در فشارهای نسبتا پایین است. ترموبارومتری آمفیبول­ها بر اساس مقدار Al و Ti، فشارهای ۱±۶ و ۱±۷ کیلوبار به ترتیب برای توده­های بزقوش و کلیبر و دمای ۱۰۰±۹۰۰ درجه­ی سانتیگراد را نشان می­دهد.

pargasite, diopside, hastingsite, nepheline syenite, Kaleybar, Bozqush, Razgah., پارگازیت؛ دیوپسید؛ هستینگزیت؛ نفلین سینیت؛ کلیبر؛ بزقوش؛ رزگاه.