سید مسعود همام - دانشگاه فردوسی، مشهد
مجتبی لشکری پور - دانشگاه فردوسی، مشهد
آزاده ملک زاده شفارودی - دانشگاه فردوسی، مشهد
مجتبی رستمی حصوری - دانشگاه شاهرود

توده­ی گرانیتوئیدی کوه­میش در ۴۵ کیلومتری جنوب سبزوار واقع شده و از نظر تقسیم­بندی زمین ساختی، بخشی از منطقه­ی سبزوار است. ترکیب آن از گرانیت تا دیوریت و گابرو تغیر می­کند و در زمره گرانیتوئیدهای نوع I قرار می گیرد. بنابر نمودار­های ژئوشیمیایی دارای ماهیت آهکی-قلیایی و شبه آلومین تاپرآلومین ضعیف است. همچنین الگوی مسطح عناطر نادر خاکی نشان می دهد که خاستگاه ماگمای اولیه این توده در خارج از گستره­ی پایداری گارنت است. در نمودارهای عنکبوتی عناصر کمیاب، همه­ی فازهای توده گرانیتوئیدی مورد بررسی بی هنجاری منفی Nb و Ti و نیز بی­هنجاری مثبت  Rb و K مشاهده می شود که نشانگر محیط های فرورانشی است. مقایسه فراوانی عناصر ناسازگار سنگ های منطقه­ی مورد بررسی با تغییرات این عناصر در گرانیتوئیدهای محیط های مختلف زمین ساختی، بیانگر تشابه آن­ها با گرانیتوئیدهای کمان آتشفشانی آند است. همچنین نمودارهای تفکیک محیط های زمین ساختی، بیانگر ارتباط توده های مورد بررسی کوه میش با کمان آتشفشانی (VAG) بوده که در نتیجه فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی تشکیل شده است.

granite, diorite, volcanicarcs, Kuhmish, Sabzevar, گرانیت؛ دیوریت؛ کمان آتشفشانی؛ کوه میش؛ سبزوار.