زهرا صابری نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، اصفهان، شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، دانشکده مهندسی شیمی
فریبا سلطان الکتابی - هیات علمی گروه مهندسی شیمی، اصفهان، شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، دانشکده مهندسی شیمی

در این بررسی، مزایا و معایب فرآیند خشک کن پاششی و خشک کن نانو پاششی با توجه به ساخت ذرات پلیمریبرای کاربردهای دارویی مورد بحث قرار می گیرد. خشک کن پاششی سال هاست که در صنایع غذایی، شیمیایی و دارویی برایتبدیل مایعات به جامد به منظور تشکیل محصولاتی با ظاهر یکنواخت استفاده می شود. ساخت اسپری خشک کن امکاناتمیزه کردن مایع را به قطرات کوچک می دهد که سطح بزرگی را برای انتقال گرما و جرم تضمین می کند و پردازش را بهطور قابل توجهی کوتاه می کند. هر قطره به یک ریزذره جامد منفرد از ویژگی های مشخصه خشک می شود که می تواند بابهینه سازی متغیرهای فرمولبندی و پارامترهای فرآیند حیاتی تنظیم شود. از آنجایی که فناوری خشک کردن اسپری بهآسانی افزایش می یابد و می توان از آن برای خشک کردن تقریبا هر دارویی در محلول یا سوسپانسیون استفاده کرد، نمونههای زیادی از محصولات در استفاده بالینی وجود دارد که در آنها این فرآیند با موفقیت برای بهبود پایداری دارو، افزایشفراهمی زیستی یا افزایش فراهمی زیستی به کار گرفته شده است. سرعت انتشار آن را کنترل کنید. در سال های اخیر،فناوری خشک کردن نانو اسپری به عنوان روشی برای تولید نانوذرات در مقیاس آزمایشگاهی پیشنهاد شده است. چنینرویکردی در مراحل اولیه توسعه دارو، زمانی که مقدار کمی از موجودات شیمیایی جدید در دسترس است، مورد توجه خاصاست. در اینجا، تکنیک نبولیزاسیون برای اتمیزه کردن خوراک استفاده می شود، در حالی که جریان گاز آرام در محفظهخشک کردن شرایط خشک کردن ملایم را تضمین می کند. علاوه بر این، جمع کننده های الکترواستاتیک به تدریج جایگزینجداکننده های سیکلون شده اند و کارایی بالایی را در تولید نانوذرات جامد تضمین می کنند، حتی اگر حجم کمی از نمونهپردازش شود.

خشک کن پاششی نانو، خشک کن پاششی ، ذرات پلیمری، میکروذرات، نانوذرات